De dappere dodo
Ik krijg regelmatig te horen dat mensen mij dapper vinden. Zelf ben ik dan altijd een beetje verbaasd. Als ik in de spiegel kijk zie ik een bang meisje. Nee echt. Ik kan je zonder veel moeite een hele lijst dingen geven die ik eng vind. Iets nieuws gaan doen, nieuwe mensen ontmoeten, verkeerde keuzes maken, fouten maken. En toch. Soms is het heel leerzaam om even door te vragen wat die ander daar dan mee bedoelt. Nou dat je toch zoveel doet. En zoveel leert. OK. Dankjewel.
Ik vind het elke keer weer bijzonder dat een ander de dingen zo anders kan bekijken dan ik. en zou het niet heel leuk zijn als zij dit keer gelijk hebben? Want laten we eerlijk zijn: het zou toch veel leuker zijn om dapper te zijn dan een bang meisje?
Dapper zijn is je angst voelen en toch je verlangen volgen. Het is zien dat je iets nog niet durft en kijken naar wat al wel kan. Hat is je angst aankijken en toch een andere keuze maken. Of het bange meisje in mijzelf bij de hand nemen en toch de stappen zetten die nodig zijn om mijn doel te bereiken. Of dat nu het aanmaken van een dating profiel is omdat ik graag een leuke relatie wil of het inschrijven van mijn eigen bedrijf is niet van belang. Hallo angst, ik zie je. En toch besluit ik om niet naar je te luisteren. Rustig adem te halen en mezelf voor ogen te houden waar ik naar toe wil. Erkennen, herkennen, accepteren en loslaten.
Terwijl we op school onze ervaringen delen hoor ik mezelf ineens voorzichtig zeggen: Ik geloof dat ik best dapper ben. Eerlijk gezegd schrik ik een beetje van mijn eigen woorden. Maar niemand protesteert. Mijn klasgenoten knikken slechts. Een beetje? Vraagt iemand. Kijk zij weten het al. Nu mag ik het zelf gaan geloven. Wie ik ben? Een dappere dodo het is maar dat je het weet.
Reactie plaatsen
Reacties